Alas kwatro pasado
na. Nag aantay ako ng himalang magising na sana si Inay. Umupo ako sa harap nya
habang natutulog sya. Madaling madali na ako, kinakabaahan kung makakapasok ba
ko, makakapag picture sa Tanya Markova. Nanghuhula ako sa mga mangyayare.
Namomroblema ako kung saan ako kukuha ng pera pambili ng bago nilang album...
Hindi ko alam kung
bakit sa simpleng linya nila ng “Mekaniko si Moniko ng Makina ni Monica” ay
nakuha na nila ang atensyon ko nun. Kung meron man akong kinainlaban na OPM
band at sinubaybayan Tanya Markova na nga siguro yun. Salamat sa NU107, siguro
kung hinde sakanila hinde ko siguro kakabaliwan tong banda na to. Sa tuwing
maririnig ko na ang Intro palang ng Picture,picture mabaliw baliw na ko sa
sobrang saya, at pag dating sa gitna, excited na ko sa part ng second verse na
“I saw her Face, muka syang taga a...a..outer space.” Iba talaga ang feeling sa
tuwing naririnig ko tong bandang to. Iba yung saya tyaka excitement na na
fefeel ko sa tuwing napapakingggan ko na yung mga kanta nila.
Nung mga time na
pinapakinggan ko lang sila, lagi kong iniimagine kung kelan ko ba mapapanuod at
malalapitan man lang tong banda na to. Lage kong naririnig yung mga schedules
ng Gig nila, Sa Guijo, sa gantong bar, sa gantong lugar, sa gantong event.
Jusme kahit alam ko yung mga scheds nila ni hinde ko man lang mapuntahan. Nung
una kong silang nakita. Malayuan, sa MOA pa yun. Nung sinabe ng bestfriend ko
na tutugtog daw sila sa event ng C2 putrages wala akong nagawa sa bespren ko
kung hinde hawakan ng malala at alog alugin. Kulang nalang torchurin ko sya sa
yakap. Di ganun ka dami yung tao pero
wala akong pake, importante makita ko sila at masabayan ko yung mga kantang tutugtugin
nila. Last two songs nalang ata yun ng biglang nagpapasok si Manong Guard.
Badtrip! Kung kelan naman patapos na. Anak ng sampung kambing talaga. Pero oks
na din atleast nakalapit din ng onti. Kaya nung mga oras na nilalasap ko bawat
minuto ng pag upo namin ng bespren ko dun. Wala ng mas sasaya pa dun. Akala ko
nga Una't huli ko na yung kita sa Tanya, kung makikita ko man sila baka sobrang
sikat na sila, I mean baka di ko na sila maabot. Kaso hinde itinakda talaga ni
Linda Blair tong nangyari sakin.
Suot ang nag iisa
kong band shirt na The Cure, dala ang
Camera kong de Goma, at sarili ko, pumunta ako. 350 pesos yata ang dala kong
pera, na itinatago ng tatay ko, at pang taya ng lotto ng nanay ko. Ako na
talaga ang pinakaswerteng anak ng mga oras na yun, dahil yung akala ko na Album
na imposible eh abot kamay na dahil sa mga magulang ko. Nang mga oras na
nakasakay ako sa jeep, namomroblema ako dahil baka nagsimula na yung mall tour,
o di kaya maaga nagsimula o tapos na napaparanoid na ko sa sobrang excitement.
Ewan bahala na si Batman.
Pag dating ko dun,
thank you Lord di pa nagsisimula. Diretso agad ako dun sa may nagtitinda ng
Album. Nag dadalawang isip pa ako ng mga oras na yun kung bibili ako, kase nga
sakto lang talaga pera ko. Pero wala eh ganun ko kamahal ang Tanya, wala nang
patumpik tumpik pa. “Ate pabili nga, yung pinaka maganda dyan sa magkakaparehas
na yan.” Medyo nataranta ata si ate nalaglag pa nya yung paper bag na lalagyan
nya. Humm humm.. Ngumiti nalang sya... Nang mga oras na yun isang line lang ng
Lyrics ang tumatakbo sa isip ko. “Ang pangarap ko nung bata sana'y matupad...”
Sa muka ko isa lang makikita mo. Ngiti abot hanggang utak. Tinarget ko na agad
yung upuan dun sa may harapan. Wala pa ang Tanya, nag basa ng onte. Eh may
Humiyaw na. Sirado libro, labas camera at may pag nginig pa ko sa excitement.
Nang lumabas na si Heart Abunda at Rez Curtis. Tumaas na lahat ng balahibo ko,
hanggang sa magsisimula na nga, ayan na si Iwa at Norma. Boom! Ayun na. Habang
nasa tugtugan di ko mapigilang kumanta sa bawat tinutugtog nila. Hanggang sa
huli at katapusan, hindeng hinde ko maialis yung ngiti ko sa muka ko. Sa pila
ng Signing, ako pinaka una. Masaklap nga lang kasi wala akong kasama walang
magpipicture kaya ayun sariling sikap. At ambaet nung manager ata nila yun sya
pa nag presenta na magpicture samin ni Norma. Nung ginawa nya yun Jusme laking
pasasalamat ko kay Lord. Kung pwede lang halikan si Lord ng mga oras na yun.
Hanggang sa nilagyan din nila ng sign pate yung journal ko. Shet!! Sarap ng
feeling. Hanggang nakarating na ko kay Iwa at Mow Mow, at ayun napansin pa ang
The Cure kong Tshirt. At todo chika pa sa sakin na pupunta daw ang The Cure
dito, Kung may mundo mang tumigil ng mga oras na yun. Pusang Gala! Sakin na ata
yung mundo na yun. Kaya nung makausap ko si Iwa at Mow Mow ewan. Ngiting ngiti
talaga ako. Hanggang sa Nakaalis na ko. Di ko padin mawala yung ngiti na yung,
hanggang sa makasama ko yung bespren ko sa lugawan. Hayyy sarap mabuhay sana
ganun nalang palagi. Yung dating pinapangarap ko lang habang naglalaba ako; na
makita man lang at malapitan ang Tanya eto Reyalidad na.
Ako at ang estudyante kong si Jen Jen.
Kaya sa mga bata'ng
Fan na fan ng kung ano mang banda o anong klase ng sikat na tao. Anak ng
tinapa! Wag kayo'ng mapagod mag imagine. Mangyayare din yan onting tiis at
antay lang yan. Mahalin nyo lang yang mga bagay na nag papasaya sainyo at
nagdadala sinyo sa rurok ng matinding kabaliwan, manaliig lang kayo na
makikita, makakamayan at baka mayakap nyo pa sila. Alalahanin: Lahat tayo
pareparehas lang umiidolo, nangangarap, at nagmamahal lamang sa talento at
galing ng mga minamahal nating mga idolo. Kaya wag isiping baliw kayo tulad ko.
Damay damay na mga katoto.
